Ðå÷åâîå ìàñòåðñòâî è êóëüòóðà ïåäàãîãà
Òóêëèåâà Ìàòëóáà Áîêèåâíà,
ñòàðøèé ïðåïîäàâàòåëü Ðåãèîíàëüíîãî öåíòðà ÏÏÊÐÍÎ ïðè Êàðøèíñêîì ãîñóäàðñòâåííîì óíèâåðñèòåòå, Óçáåêèñòàí.
Pedagogíèíã íóòқ òåõíèêàñè âà ìàäàíèÿòè
To’qliyeva Matluba Boqiyevna
Nutq texnikasi tilni, uning qonun-qoidalarini yaxshi tushunish, aniq, ravshan ifodali nutq tuza olish, tilning ifodaviy vositalaridan mazmuniga, uslubiga ko‘ra nutqiy vaziyatga qarab o‘rinli foydalana olish mahoratidir.
Pedagoglarga har doim ham bor fikrini ifodalash zarur bo‘lavermasligini va qanday gapirish lozimligini unutmaliklari kerak. Eng qimmatli g‘oya, fikr, dastur ham, agar mahoratsiz ifodalansa, o‘zining qiymatini yo‘qotadi; mabodo takrorlanaversa, tinglovchini diqqinafas qiladi. Demak, fikrning aniqligi va ravshanligi ifodaning ham shunday bo‘lishini ta’minlaydi. Donolar talqinicha, til, so‘z, nutq ravshanligi fikr, hatto tafakkurning shunday bo‘lishi oqibatidir; ravshan fikr esa o‘z shakli ifodasi ham ravshan bo‘lishini taqozo etadi. Notiq nimani aniq tasavvur etolmasa, uni chalkash gapiradi; noaniq ifoda faqat shunday fikrning namoyon bo‘lishidir.
Oddiygina, ya’ni hammabop, aniq-ravshan, osongina tushunib, eslab qoladigan qilib so‘zlayotgan notiqqa ergashish avvaliga juda osondek tuyiladi; ammo aslida bundan qiyinroq ish yo‘q. Pedagog miyasiga aniq fikr kelsa, u ravshan so‘zlaydi, ammo bu fikrni ongiga singdirib olsa, yanada ravshanroq gapiradi. Pedagog fikridagi xatolar, noaniqliklar nutqdagi xatolarni, ular esa, o‘z navbatida, ishdagi, amaldagi xatolarni keltirib chiqaradi, o‘quvchilarni chalg‘itadi. Pedagog tilining go‘zalligi, birinchi navbatda, uning aniqligi va mazmundorligidadir. Oddiygina qilib, ravshan bayon etish mumkin bo‘lmagan hech bir fikr, g‘oya yoki ta’limot yo‘q. Binobarin, aniqlik nutqning asosiy fazilatidir.
Pedagogning tili, so‘zi qanchalik oddiy bo‘lsa, shunchalik ravshan bo‘ladi; so‘z qanchalik o‘z o‘rnida ishlatilsa, nutqni shunchalik kuchli, jozibali va ishonchli qiladi. Buyuk aql sohiblarida oz so‘z bilan ko‘p ma’no berish xislati mavjud bo‘lgani kabi, mohir notiq, ustasi farang pedagog ham «oz so‘zla-yu, soz so‘zla», degan maqolga amal qiladi. Ma’qul so‘zlasang, hech qachon ko‘p so‘zlamaysan, agar uzayib ketsa, eng yaxshi nutq ham tinglovchini charchatadi, degan hikmatlarga rioya qilish eng yaxshi fazilatlardandir.
Bunday notiqlar – notiqlik javohirining xuddi o‘zginasi: salmog‘iga qarab nur taratadi. Ular asl donolik qisqa ifodalanadi, degan qoidaga bo‘ysunadilar. Ulug‘ dramaturglardan biri aytganidek, gap kam joyda uning salmog‘i ko‘p bo‘ladi. Qisqa, lekin ifodali ibora bir bor eshitib anglanadi, tinglovchi xotirasida muhrlanib, uning shioriga aylanadi, uzundan-uzoq mulohazalarda esa bunday bo‘lmaydi.
Nutq madaniyati va notiqlik san’ati tarixiga murojaat qilsak, bu mahoratlarda notiqning bilim doirasi hal etuvchi omillardan biri bo‘lganiga ishonch hosil qilamiz. O‘z nutqi obyektini yaxshi bilgan, uning mohiyatini puxta anglagan, mavzuni chuqur fahmlagan voizning nutqi muayyan salmoqqa va muqarrar samaraga ega bo‘ladi. Pedagog, nutq so‘zlayotganda mustahkam ishonch bilan gapirsa, so‘zlar ham quyilib kelaveradi, tinglovchilarni beixtiyor mahliyo etadi. Uning fikri qancha teran bo‘lsa, so‘zlar ham shu qadar jarangdor, ishonarli bo‘ladi. Chiroyli gapirishdan ko‘ra o‘rinli, ishonarli gapirish ma’qulroq. Yurakdan buloqdek otilib chiqqan ma’naviyat kuchi ehtiros bilan qo‘shilsa, pedagogni notiqqa aylantiradi.
Nutqning shaxslarga qanday ta’sir qilishida va ularda qanday taassurot qoldirishida notiqning nutqiy jarayon davomida o‘zini qanday tuta bilishi, jest va mimikalari, hatto kiyinishi kabi omillarning ham ahamiyati bor. Samimiylik, xushmuomalalik, odoblilik, auditoriyaga hurmat bilan qarash kabi fazilatlar nutqning tinglovchilar tomonidan e’tibor bilan tinglanishiga sabab bo‘ladi. Nutqning ta’sirchanligi, ifodaliligi haqidagi gap, ma’lum ma’noda, nutq sifatlari haqida aytilgan mulohazalarga yakun yasashdir. Chunki yaxshi nutqning fazilatlarini ko‘rsatib o‘tish, nutqda uchraydigan ayrim tipik xatolarni tahlil etishda natijada ta’sirchan bir nutqni shakllantirishga xizmat qiladi.
Nutqning mazmuni qanchalik boy, chuqur bo‘lsa, uning shakli ham shunchalik rang-barang bo‘lishi unga munosib jilo, sayqal berilishi, badiiy bo‘yoqlar bilan jozibali qilinishi, tasvirlar bilan boyitishi darkor. Buning uchun hikmatli so‘zlardan, maqol, she’riy parchalardan, o‘tkir iboralar, tasvir, qiyos va o‘xshatishlardan keng ko‘lamda, biroq me’yorida foydalanishni tavsiya etamiz. Bular nutqning bezagi, ko‘rki, sayqalidir. Notiq, shu bilan birga, satira, yumor, istiora, majozlardan o‘z o‘rnida, badiiy talaffuz bilan, shoirona ko‘tarinki ruhda ishlatsa, uning nutqi tinglovchini o‘ziga maftun etadi, gapi «shirali» bo‘ladi, nutqi qiѐmiga yetadi, tasanno va ofarinlarga sazovor bo‘ladi. Xulosa shuki, ma’ruza ilmiy, ishonarli, mantiqan izchil, mazmunan boy, shaklan rang-barang bo‘lsagina, unga qo‘yiladigan eng asosiy talabga javob bera oladi. Pedagog nutqiga qo‘yiladigan talablardan biri shuki, nutq matni badiiy jihatdan puxta, tili adabiy, so‘zlari jarangdor, jumlalari yoqimli, gaplari lo‘nda, lekin mazmuni chuqur, ma’no teran bo‘lishi kerak.
Xulosa qilib aytganda pedagog tarbiyachi tabiyalanuvchilarini qiziqtirish, ularga badiiy oziq berish uchun o‘tkir ibora, maqol, ruboiy, hikmatli so‘z, ifodali tavsiflardan zeb beruvchi vositalar sifatida foydalansin.
Adabiyotlar ro’yxati
1. Husanov B., G’ulomov V. “Muomala madaniyati” Darslik. – T.: “Iqtisod moliya”, 2009.
2. Sayidahmedov N. Pedagogik mahorat va pedagogik texnologiya.– T.: OPI, 2003.
3. Tolipov O‘., Usmonboyeva M. “Pedagogik texnologiya: nazariya va amaliѐt” - T.: Fan, 2005.
Ïîñòóïèàëà â ðåäàêöèþ 09.06.2018 ã.